woensdag 26 augustus 2009
Nieuwe ALS-site
De nieuwe ALS-site vind je op www.actieflinks.be. Deze blog zal niet verder geactualiseerd worden.
donderdag 20 augustus 2009
Met ALS in het verzet tegen het kapitalisme! De terugkeer van Marx
Het is intussen al meer dan 150 jaar geleden dat Karl Marx analyseerde hoe het kapitalistisch systeem enkel voordelen biedt voor een kleine minderheid, terwijl de grote meerderheid van de bevolking armoede, werkloosheid en miserie kent als gevolg van de overproductiecrisissen. Veel economen hebben geprobeerd om de analyses van Marx te weerleggen, maar slagen daar niet in.
We horen tegenwoordig vaak dat we in de ergste economische crisis sinds de jaren 1930 zitten. Bovendien wordt die aangevuld met een nooit geziene ecologische crisis. Marx was één van de eersten om de nefaste impact van het kapitalisme op het milieu te erkennen: “Iedere vooruitgang van de kapitalistische landbouw is niet alleen een vooruitgang in de kunst de arbeiders te beroven, maar tegelijk in de kunst van het beroven van de bodem,” stelde Marx nog voor de moderne agro-industrie tot ontwikkeling kwam.
De krant Financial Times stelde dat de “breed verspreide en diepe woede tegenover het financieel kapitalisme en het kapitalisme... het nieuwe en dominante feit vormen in het politieke leven.” Steeds meer jongeren en arbeiders gaan op zoek naar een alternatief op een samenleving die hen niets aan te bieden heeft.
Voor 1 miljard mensen betekent het kapitalisme een realiteit van honger. Terwijl er miljarden werden gevonden om de banken en de aandeelhouders te redden, steeg het aantal hongerigen voor het eerst over de kaap van 1 miljard. Voor hen wordt er evenwel geen reddingsplan opgemaakt.
Dat gebeurt evenmin voor de honderdduizenden werkenden die hun job verliezen als gevolg van de crisis. In de 16 landen van de Eurozone gingen er in de eerste drie maanden van dit jaar 1,22 miljoen jobs verloren. Jongeren worden daarbij hard getroffen. Onder de Vlaamse -25 jarigen lag de werkloosheid in mei 44% hoger dan een jaar eerder. Wat zal er met de generatie gebeuren die dit jaar afstudeert? Jongeren vinden amper werk en als ze al een job vinden, is het dikwijls een tijdelijke superflexibele mini-job. Een mini-job als uitdrukking van een mini-toekomst?
De komende maanden zal verder bespaard worden op de kap van de werkenden en hun gezinnen. Ook jongeren zullen worden getroffen, onder meer door besparingen in het onderwijs. Verder zullen we geconfronteerd worden met groeiende spanningen in de samenleving: zinloos geweld, racisme,... Op een rot systeem vindt een breed gamma aan schimmels een vruchtbare voedingsbodem!
De ALS (Actief Linkse Studenten/ Scholieren) aanvaardt deze logica niet. Wij gaan in verzet tegen een systeem dat ons geen toekomst te bieden heeft. In ons verzet baseren we ons op het marxisme: een wetenschappelijk methode om de samenleving en vooral de verandering ervan te begrijpen.
Die theoretische grondslag dient om onze campagnes en acties te versterken. Marx en Engels stelden reeds dat theorie een gids tot actie moet zijn. Wij zijn actief betrokken in onder meer campagnes tegen dure studiekosten (met een betoging in Brussel in april), tegen racisme (met onder meer de Blokbuster-betoging in Leuven met 1.000 jongeren dit jaar), tegen seksisme, tegen milieuvervuiling, tegen werkloosheid,...
We willen bouwen aan een sterk anti-kapitalistisch verzet door dit te verbinden aan een socialistisch alternatief. Die socialistische toekomst moeten we vandaag beginnen voor te bereiden.
We horen tegenwoordig vaak dat we in de ergste economische crisis sinds de jaren 1930 zitten. Bovendien wordt die aangevuld met een nooit geziene ecologische crisis. Marx was één van de eersten om de nefaste impact van het kapitalisme op het milieu te erkennen: “Iedere vooruitgang van de kapitalistische landbouw is niet alleen een vooruitgang in de kunst de arbeiders te beroven, maar tegelijk in de kunst van het beroven van de bodem,” stelde Marx nog voor de moderne agro-industrie tot ontwikkeling kwam.
De krant Financial Times stelde dat de “breed verspreide en diepe woede tegenover het financieel kapitalisme en het kapitalisme... het nieuwe en dominante feit vormen in het politieke leven.” Steeds meer jongeren en arbeiders gaan op zoek naar een alternatief op een samenleving die hen niets aan te bieden heeft.
Voor 1 miljard mensen betekent het kapitalisme een realiteit van honger. Terwijl er miljarden werden gevonden om de banken en de aandeelhouders te redden, steeg het aantal hongerigen voor het eerst over de kaap van 1 miljard. Voor hen wordt er evenwel geen reddingsplan opgemaakt.
Dat gebeurt evenmin voor de honderdduizenden werkenden die hun job verliezen als gevolg van de crisis. In de 16 landen van de Eurozone gingen er in de eerste drie maanden van dit jaar 1,22 miljoen jobs verloren. Jongeren worden daarbij hard getroffen. Onder de Vlaamse -25 jarigen lag de werkloosheid in mei 44% hoger dan een jaar eerder. Wat zal er met de generatie gebeuren die dit jaar afstudeert? Jongeren vinden amper werk en als ze al een job vinden, is het dikwijls een tijdelijke superflexibele mini-job. Een mini-job als uitdrukking van een mini-toekomst?
De komende maanden zal verder bespaard worden op de kap van de werkenden en hun gezinnen. Ook jongeren zullen worden getroffen, onder meer door besparingen in het onderwijs. Verder zullen we geconfronteerd worden met groeiende spanningen in de samenleving: zinloos geweld, racisme,... Op een rot systeem vindt een breed gamma aan schimmels een vruchtbare voedingsbodem!
De ALS (Actief Linkse Studenten/ Scholieren) aanvaardt deze logica niet. Wij gaan in verzet tegen een systeem dat ons geen toekomst te bieden heeft. In ons verzet baseren we ons op het marxisme: een wetenschappelijk methode om de samenleving en vooral de verandering ervan te begrijpen.
Die theoretische grondslag dient om onze campagnes en acties te versterken. Marx en Engels stelden reeds dat theorie een gids tot actie moet zijn. Wij zijn actief betrokken in onder meer campagnes tegen dure studiekosten (met een betoging in Brussel in april), tegen racisme (met onder meer de Blokbuster-betoging in Leuven met 1.000 jongeren dit jaar), tegen seksisme, tegen milieuvervuiling, tegen werkloosheid,...
We willen bouwen aan een sterk anti-kapitalistisch verzet door dit te verbinden aan een socialistisch alternatief. Die socialistische toekomst moeten we vandaag beginnen voor te bereiden.
woensdag 12 augustus 2009
Stop de oorlogspolitiek!
Een groep Belgische soldaten die het reguliere Afghaanse leger moet opleiden, werd recent onder vuur genomen in de buurt van Kunduz in het noorden van Afghanistan. Het incident leidde niet tot doden onder de Belgische soldaten, er kwam wel een Afghaan om. Dit incident stelt opnieuw de vraag naar de aanwezigheid van troepen in Afghanistan.
Officieel gaat het om het verdrijven van de Taliban en het heropbouwen van het land op basis van democratische waarden. Na acht jaar oorlog is de Taliban effectief van de macht verdreven, maar blijft deze extremistische organisatie over heel wat steun beschikken. De afkeer tegen de bezettingsmacht en de rampzalige economische situatie in het land drijven brede lagen van de bevolking terug in de handen van de Taliban. Van heropbouw is er niet veel in huis gekomen. De “bevrijdingstroepen” moeten zich verschuilen en genieten geen steun onder de bevolking.
De 70.000 buitenlandse soldaten in Afghanistan (die binnenkort nog eens vervoegd worden door 21.000 bijkomende Amerikaanse soldaten) hebben er niets bereikt. Drugs blijft de belangrijkste bron van inkomen in het verwoeste land. De provincie Helmand alleen staat in voor meer dan 90% van de wereldwijde productie van opium.
Het oorlogszuchtige beleid van minister De Crem, alias Crembo, wordt in de praktijk gesteund door alle regeringspartijen. Op de één of andere wijze waren alle traditionele partijen reeds betrokken bij een oorlogspolitiek. Zelfs de groenen stemden destijds vanuit de regering in met wapenleveringen aan het onrustige Nepal dat toen een “prille democratie” werd genoemd.
Als vandaag onder meer de PS van voormalig defensieminister Flahaut kritiek geeft op De Crem, is dat hypocriet. Op 8 juni, een dag na de verkiezingen, kondigde Rudy Demotte (PS) aan dat er een grote wapenlevering aan Libië zou worden verricht. Ecolo stelde terecht dat dit een weinig verdoken steun aan een autoritair regime vormt. Maar zouden andere landen de wapens dan minder autoritair en vreedzamer inzetten? Als we naar de aanpak van het Amerikaanse leger kijken, kunnen we dat betwijfelen.
Het verzet tegen de oorlogszuchtige politiek en de wapenwedloop moet de discussie aangaan over een reconversie van de wapenindustrie. Zo moet er een alternatieve job zijn voor alle arbeiders van FN-Herstal. Dat is mogelijk, vroeger produceerde FN ook moto’s, onderdelen voor trolleybussen,... De technologie die vandaag wordt benut om de wapenwedloop te versterken, kan mogelijk op andere terreinen worden ingezet om de belangen van de gemeenschap te dienen. Om dat mogelijk te maken, is een reconversie onder gemeenschapscontrole nodig.
Officieel gaat het om het verdrijven van de Taliban en het heropbouwen van het land op basis van democratische waarden. Na acht jaar oorlog is de Taliban effectief van de macht verdreven, maar blijft deze extremistische organisatie over heel wat steun beschikken. De afkeer tegen de bezettingsmacht en de rampzalige economische situatie in het land drijven brede lagen van de bevolking terug in de handen van de Taliban. Van heropbouw is er niet veel in huis gekomen. De “bevrijdingstroepen” moeten zich verschuilen en genieten geen steun onder de bevolking.
De 70.000 buitenlandse soldaten in Afghanistan (die binnenkort nog eens vervoegd worden door 21.000 bijkomende Amerikaanse soldaten) hebben er niets bereikt. Drugs blijft de belangrijkste bron van inkomen in het verwoeste land. De provincie Helmand alleen staat in voor meer dan 90% van de wereldwijde productie van opium.
Het oorlogszuchtige beleid van minister De Crem, alias Crembo, wordt in de praktijk gesteund door alle regeringspartijen. Op de één of andere wijze waren alle traditionele partijen reeds betrokken bij een oorlogspolitiek. Zelfs de groenen stemden destijds vanuit de regering in met wapenleveringen aan het onrustige Nepal dat toen een “prille democratie” werd genoemd.
Als vandaag onder meer de PS van voormalig defensieminister Flahaut kritiek geeft op De Crem, is dat hypocriet. Op 8 juni, een dag na de verkiezingen, kondigde Rudy Demotte (PS) aan dat er een grote wapenlevering aan Libië zou worden verricht. Ecolo stelde terecht dat dit een weinig verdoken steun aan een autoritair regime vormt. Maar zouden andere landen de wapens dan minder autoritair en vreedzamer inzetten? Als we naar de aanpak van het Amerikaanse leger kijken, kunnen we dat betwijfelen.
Het verzet tegen de oorlogszuchtige politiek en de wapenwedloop moet de discussie aangaan over een reconversie van de wapenindustrie. Zo moet er een alternatieve job zijn voor alle arbeiders van FN-Herstal. Dat is mogelijk, vroeger produceerde FN ook moto’s, onderdelen voor trolleybussen,... De technologie die vandaag wordt benut om de wapenwedloop te versterken, kan mogelijk op andere terreinen worden ingezet om de belangen van de gemeenschap te dienen. Om dat mogelijk te maken, is een reconversie onder gemeenschapscontrole nodig.
maandag 25 mei 2009
China: studenten voeren actie
Vorige week maandag was er een confrontatie tussen betogers en politie in het Chinese Nanjing. De autoriteiten stonden op scherp omdat ze bang zijn van acties in de aanloop van de 20ste verjaardag van de acties op Tienamen. Toen werd het studentenprotest bloedig neer geslagen. Toen studenten in Nanjing betoogden, kwam het tot rellen waarbij duizenden studenten betrokken waren. De confrontaties duurden de hele nacht en ook de dag nadien. Er vielen daarbij 30 gewonden. De aanleiding was een futiliteit: studenten die allerhande goederen verkopen om geld te verdienen voor hun studies werden aangepakt door de verantwoordelijken van de universiteit. Dat leidde tot protest en het kwam al snel tot een massale betoging.
woensdag 13 mei 2009
Open brief aan de rector van de Antwerpse universiteit
Onlangs vond de zoveelste 'actie' van het NSV, het nationalistisch studentenverbond, de officieuze studentenorganisatie van het VB, plaats op de UA. Deze keer intimeerden ze, voor het oog van de camera, mensen zonder papieren die hun intrek hadden genomen in de gebouwen van UA, met toestemming van de rector; (alle informatie vind je in de mail hieronder)
Ik heb hiertegen geprotesteerd op het debat over de toestand van de mensen zonder papieren dat plaatsvond op wo 29 april, door in een tussenkomst in het debat het verbod op het NSV te vragen aan de UA. We deden dit eerder met een open brief aan de rector die hier (http://actieflinks.blogspot.com/search/label/antifascisme) kan vinden.
Op het debat antwoordde prof. Bea Cantillon positief op de tussenkomst ivm de erkenning van het NSV op de UA. Met onderstaande protestmail willen we de druk op de ketel houden en vragen dat de academische overheid tot de daad overgaat, zonder talmen. Maar ook om iedereen de kans te geven zijn verontwaardiging te uiten over deze gebeurtenissen, die wat ons geen plaats hebben op een solidaire en democratische universiteit; We hebben gezien dat velen dit al spontaan hebben gedaan voor ons, daarom nemen we dit initiatief om de reactie te 'stroomlijnen'.
Concreet, we roepen dus hiermee alle studenten op deze protestmail te versturen naar de rector (alain.verschoren@ua.ac.be) en bij voorkeur in CC naar als.antwerpen@socialisme.be, zodat we een idee hebben van de omvang van de reactie. Je kan natuurlijk zelf een eigen mail sturen (ook CC'en naar ons a.u.b.).
We roepen ook iedereen op deze mail zo veel als mogelijk te laten circuleren onder alle antiracistische UA studenten die je kent! zodat de rector weet hoe groot het ongenoegen onder de studenten is over de erkenning van het NSV op onze school!
Emiel
Beste rector,
Als anti-racistische student ben ik bezorgd over enkele recente gebeurtenissen aan de UA waar u zelf getuige van was. Op woensdag 29 april vond er een debat plaats over de precaire situatie van de mensen zonder papieren in dit land. Hierop waren een kleine honderdtal studenten, academici en sans-papiers. Hoewel we het initiatief van de rector om deze mensen onderdak te bieden, ten zeerste waarderen als een teken van een solidaire en gastvrije universiteit, betreuren we het feit dat extreem-rechtse studenten het debat verstoorden. Vanuit de lucht stooiden ze ‘terug-naar-eigen-land-vliegtuigtickets over het debat en… de mensen-zonder-papieren. U was op dat moment aanwezig op het debat. U ervoer, net als de rest, de vernedering die deze lieden over de mensen zonder papieren en hun sympathisanten brachten. We zijn hier diep door geschokt.
Maar wij zijn nog dieper geschokt door het feit dat de academische overheid de organisatie die achter deze feiten zit, erkend heeft aan onze school! Het gaat natuurlijk over het Nationalistisch Studentenverbond, de niet-officiële studentenorganisatie van het Vlaams Belang, in samenwerking met een groupuscule die zich “Autonome Kameraden” noemt. De erkenning werd destijds goedgekeurd door u onder het mom van ‘vrije meningsuiting’. Dit onder protest van vele studenten en studentenorganisaties (800 studenten tekenden een protestpetitie).
Want vandaag zien we waar het deze neo-fascistische straatvechters om te doen is. En het is natuurlijk niet de eerste keer dat zulke schandelijke acties uitgaan van deze studentenorganisatie. De dag voor het debat gooiden ze WC-papier naar de mensen-zonder-papieren, voor de camera’s van ATV! De dag van het debat hingen ze een spandoek op in de Agora met als opschrift ‘Vreemdelingen, terug naar eigen land’. Welk beeld schept dit naar de buitenwereld over onze school? Hoe veilig en welkom hebben de mensen-zonder-papieren zich wel niet gevoeld op deze school?
Bewijs van de betrokkenheid van het NSV is overigens veelvuldig: het volstaat al te wijzen op een artikel van de website van het bevriende groupuscule "Autonome Kameraden", dat openlijk de samenwerking met het NSV uit de doeken doet: http://autonomekameraden.blogspot.com/2009_04_01_archive.html
De lijst van ‘acties’ kan naar believen aangevuld worden:
- Op dinsdag 17 maart werd een anti-racismemeeting van de Aktief Linkse Studenten in het R gebouw verstoord door een 20-tal NSV’ers en ‘Autonome kameraden’. Hierbij moest de beveiliging van de UA erbij komen. Vrije meningsuiting?
- Op donderdag 26 maart 2009 werd, na afloop van de anti-NSV-betoging in Leuven (elk jaar organiseert de NSV een betoging in een studentenstad. ALS en andere organisaties organiseren steeds een tegenbetoging in ander deel van de stad) Dieter P., student aan de Artesis Hogeschool en lid van de linkse studentenbeweging Comac, bij het verlaten van een café in de nacht van donderdag op vrijdag, ernstig toegetakeld door de praeses van NSV-Hasselt en enkele rechtse skinheads. Hij heeft dagenlang in het ziekenhuis gelegen met een gebroken kaak en vocht in het hoofd. De neo-fascisten waren gefrustreerd over het feit dat de tegenbetogers niet uit waren op een confrontatie en liepen heel de nacht in groepjes rond in de stad. Op de Oude Markt in Leuven richtten ze vernielingen aan (een 15-tal werden opgepakt) en intimideerden ze migranten en alternatief uitzienden jongeren.
- Na de NSV betoging in Antwerpen in 2007 sloegen ze een café aan de stadswaag kort en klein. Ze hadden nog een eitje te pellen met de uitbater die in de maanden voordien er voor koos om geen NSV’ers in zijn café toe te laten..
Mijn vraag is simpel: hoe lang nog wilt U de tolerante houding van de academische overheid tegenover het NSV nog behouden? Terwijl er in de rest van het land een ‘cordon sanitaire’ rond een verderfelijke ideologie bestaat, blijft onze school tolerant. Mij lijkt het dat zulke studenten die tot zulke zaken in staat zijn, geen plaats hebben op een school, waar vele buitenlandse studenten, migranten en mensen-zonder-papieren studeren. Het is hemeltergend om te zien hoe de NSV, die een sleutelrol speelt in de organisatie van extreem-rechts geweld in Vlaanderen, de UA als een uitvalsbasis gebruikt om zichzelf te organiseren.
Geïnterpelleerd door een student van de ALS op het debat in Agora werd bij monde van Prof. Bea Cantillon gezegd dat de “WC-papieren” actie in aanmerking zal genomen worden bij de evaluatie van het NSV als erkende studentenorganisatie. Wij hopen dat u daadwerkelijk overgaat tot het intrekken van de erkenning van het NSV en hier niet mee wacht… tot het de spuigaten overloopt. Mijn steun, zoals die van honderden anderen, heeft u alvast.
Met beleefde groeten
Emiel
student Ba3 UA
lid ALS
Ik heb hiertegen geprotesteerd op het debat over de toestand van de mensen zonder papieren dat plaatsvond op wo 29 april, door in een tussenkomst in het debat het verbod op het NSV te vragen aan de UA. We deden dit eerder met een open brief aan de rector die hier (http://actieflinks.blogspot.com/search/label/antifascisme) kan vinden.
Op het debat antwoordde prof. Bea Cantillon positief op de tussenkomst ivm de erkenning van het NSV op de UA. Met onderstaande protestmail willen we de druk op de ketel houden en vragen dat de academische overheid tot de daad overgaat, zonder talmen. Maar ook om iedereen de kans te geven zijn verontwaardiging te uiten over deze gebeurtenissen, die wat ons geen plaats hebben op een solidaire en democratische universiteit; We hebben gezien dat velen dit al spontaan hebben gedaan voor ons, daarom nemen we dit initiatief om de reactie te 'stroomlijnen'.
Concreet, we roepen dus hiermee alle studenten op deze protestmail te versturen naar de rector (alain.verschoren@ua.ac.be) en bij voorkeur in CC naar als.antwerpen@socialisme.be, zodat we een idee hebben van de omvang van de reactie. Je kan natuurlijk zelf een eigen mail sturen (ook CC'en naar ons a.u.b.).
We roepen ook iedereen op deze mail zo veel als mogelijk te laten circuleren onder alle antiracistische UA studenten die je kent! zodat de rector weet hoe groot het ongenoegen onder de studenten is over de erkenning van het NSV op onze school!
Emiel
Beste rector,
Als anti-racistische student ben ik bezorgd over enkele recente gebeurtenissen aan de UA waar u zelf getuige van was. Op woensdag 29 april vond er een debat plaats over de precaire situatie van de mensen zonder papieren in dit land. Hierop waren een kleine honderdtal studenten, academici en sans-papiers. Hoewel we het initiatief van de rector om deze mensen onderdak te bieden, ten zeerste waarderen als een teken van een solidaire en gastvrije universiteit, betreuren we het feit dat extreem-rechtse studenten het debat verstoorden. Vanuit de lucht stooiden ze ‘terug-naar-eigen-land-vliegtuigtickets over het debat en… de mensen-zonder-papieren. U was op dat moment aanwezig op het debat. U ervoer, net als de rest, de vernedering die deze lieden over de mensen zonder papieren en hun sympathisanten brachten. We zijn hier diep door geschokt.
Maar wij zijn nog dieper geschokt door het feit dat de academische overheid de organisatie die achter deze feiten zit, erkend heeft aan onze school! Het gaat natuurlijk over het Nationalistisch Studentenverbond, de niet-officiële studentenorganisatie van het Vlaams Belang, in samenwerking met een groupuscule die zich “Autonome Kameraden” noemt. De erkenning werd destijds goedgekeurd door u onder het mom van ‘vrije meningsuiting’. Dit onder protest van vele studenten en studentenorganisaties (800 studenten tekenden een protestpetitie).
Want vandaag zien we waar het deze neo-fascistische straatvechters om te doen is. En het is natuurlijk niet de eerste keer dat zulke schandelijke acties uitgaan van deze studentenorganisatie. De dag voor het debat gooiden ze WC-papier naar de mensen-zonder-papieren, voor de camera’s van ATV! De dag van het debat hingen ze een spandoek op in de Agora met als opschrift ‘Vreemdelingen, terug naar eigen land’. Welk beeld schept dit naar de buitenwereld over onze school? Hoe veilig en welkom hebben de mensen-zonder-papieren zich wel niet gevoeld op deze school?
Bewijs van de betrokkenheid van het NSV is overigens veelvuldig: het volstaat al te wijzen op een artikel van de website van het bevriende groupuscule "Autonome Kameraden", dat openlijk de samenwerking met het NSV uit de doeken doet: http://autonomekameraden.blogspot.com/2009_04_01_archive.html
De lijst van ‘acties’ kan naar believen aangevuld worden:
- Op dinsdag 17 maart werd een anti-racismemeeting van de Aktief Linkse Studenten in het R gebouw verstoord door een 20-tal NSV’ers en ‘Autonome kameraden’. Hierbij moest de beveiliging van de UA erbij komen. Vrije meningsuiting?
- Op donderdag 26 maart 2009 werd, na afloop van de anti-NSV-betoging in Leuven (elk jaar organiseert de NSV een betoging in een studentenstad. ALS en andere organisaties organiseren steeds een tegenbetoging in ander deel van de stad) Dieter P., student aan de Artesis Hogeschool en lid van de linkse studentenbeweging Comac, bij het verlaten van een café in de nacht van donderdag op vrijdag, ernstig toegetakeld door de praeses van NSV-Hasselt en enkele rechtse skinheads. Hij heeft dagenlang in het ziekenhuis gelegen met een gebroken kaak en vocht in het hoofd. De neo-fascisten waren gefrustreerd over het feit dat de tegenbetogers niet uit waren op een confrontatie en liepen heel de nacht in groepjes rond in de stad. Op de Oude Markt in Leuven richtten ze vernielingen aan (een 15-tal werden opgepakt) en intimideerden ze migranten en alternatief uitzienden jongeren.
- Na de NSV betoging in Antwerpen in 2007 sloegen ze een café aan de stadswaag kort en klein. Ze hadden nog een eitje te pellen met de uitbater die in de maanden voordien er voor koos om geen NSV’ers in zijn café toe te laten..
Mijn vraag is simpel: hoe lang nog wilt U de tolerante houding van de academische overheid tegenover het NSV nog behouden? Terwijl er in de rest van het land een ‘cordon sanitaire’ rond een verderfelijke ideologie bestaat, blijft onze school tolerant. Mij lijkt het dat zulke studenten die tot zulke zaken in staat zijn, geen plaats hebben op een school, waar vele buitenlandse studenten, migranten en mensen-zonder-papieren studeren. Het is hemeltergend om te zien hoe de NSV, die een sleutelrol speelt in de organisatie van extreem-rechts geweld in Vlaanderen, de UA als een uitvalsbasis gebruikt om zichzelf te organiseren.
Geïnterpelleerd door een student van de ALS op het debat in Agora werd bij monde van Prof. Bea Cantillon gezegd dat de “WC-papieren” actie in aanmerking zal genomen worden bij de evaluatie van het NSV als erkende studentenorganisatie. Wij hopen dat u daadwerkelijk overgaat tot het intrekken van de erkenning van het NSV en hier niet mee wacht… tot het de spuigaten overloopt. Mijn steun, zoals die van honderden anderen, heeft u alvast.
Met beleefde groeten
Emiel
student Ba3 UA
lid ALS
dinsdag 5 mei 2009
Mensen-zonder-papieren voeren actie onder Antwerpse studenten
Enkele weken geleden bezetten de mensen zonder papieren de gebouwen van het ACV in Antwerpen. Vorige week zetten ze hun acties verder, want ze namen hun intrek in de gebouwen van de Universiteit van Antwerpen op de stadscampus. De UA zegt dat ze de mensen zonder papieren steunt in hun kritiek op het falende migratiebeleid van de afgelopen regeringen. De UA hoopt ook dat deze actie kan leiden tot een waardige en humane oplossing voor de mensen zonder papieren. Ze vindt dat de mensen zonder papieren een antwoord verdienen en zal daarom tot 7 juni 2009 de acties blijven ondersteunen. Deze week zitten de asielzoekers op KDG-zuid.
Het is opvallend dat niet concreet gesteld wordt hoe deze mensen geholpen moeten worden, en wat een humaan en waardig beleid juist is. De UA zal de acties ondersteunen tot 7 juni 2009, en wat daarna? Voor de mensen zonder papieren is dit allemaal onvoldoende. Ze stellen zich dan ook terecht vragen. Een humaan beleid; is dat in eerste klasse terug gevlogen worden naar je land van herkomst dat je hebt moeten verlaten om politieke of economische redenen? Of is dat een tijdelijke verblijfsvergunning en een onderbetaalde hondenjob? De meeste mensen zonder papieren komen meestal in de zwarte sector van onze economie terecht waar ze vele uren moeten werken zonder te kunnen genieten van de verworvenheden van de officieel werkende mensen. Geen pensioenuitbouw, geen ziekteverlof, geen rechten en geen syndicale vertegenwoordiging, enz…Dat zet meteen ook druk op de arbeidscondities en sociale rechten van andere werkenden.
Ruim de meerderheid van de asielzoekers zijn kinderen onder de 18 jaar die hier zijn opgegroeid, de taal spreken en de culturele gewoonten hebben overgenomen. Vele van hun ouders werken en wonen hier al meer dan 5 jaar en zijn ook goed geïntegreerd. Dat dus in tegenstelling tot één van de vele zeepbelargumenten van het Vlaams Belang dat allochtonen profiteurs en luierikken zijn.
Extreem-rechts hield reeds verschillende tegenacties. Nadat het Vlaams Belang in de gemeenteraad had gevraagd om alle mensen-zonder-papieren op de acties te laten arresteren, voerden de studenten van het VB actie. Ze bekogelden de mensen-zonder-papieren met rollen WC-papier terwijl ze slogans riepen als “Papieren? Wel, hier heb je ze”. Nadien volgden andere acties met onder meer een spandoek “Terug naar eigen land” en pamfletten die op een debat aan de UA werden gegooid over alle aanwezigen (inclusief onder meer de rector) waarbij het pamflet bestond uit een “enkel vliegticket” naar het land van oorsprong. De actievoerders werden administratief opgepakt, maar al snel terug vrijgelaten.
De NSV-acties werden in de Gazet van Antwerpen omschreven als acties die getuigen van een “gebrek aan beschaving en opvoeding.” De aanwezigheid van mensen-zonder-papieren leidt tot heel wat discussies onder studenten en personeel. De beslissing van de UA en andere hogescholen om zich uit te spreken tegen het actuele asielbeleid is positief, maar we zullen verder moeten gaan als we een oplossing willen aanbieden.
Het zijn de onmenselijke omstandigheden in de landen van herkomst die mensen doen vluchten. Niemand doet dit voor zijn of haar plezier. De onmenselijke omstandigheden worden veelal veroorzaakt door de plundertochten van multinationals die de natuurlijke rijkdommen leegroven zonder dat de lokale bevolking daar van kan genieten. Dat zagen we recent nog in een documentaire over Katange in Congo waar de mijnen worden uitgebaat door Westerse bedrijven, terwijl de armoede onder de lokale bevolking leidt tot oorlog, slavernij, armoede en honger. Dat is het concrete resultaat van de winstzucht van het imperialisme in de neokoloniale wereld. Als de Internationale Arbeidsorganisatie stelt dat er dit jaar wereldwijd 50 miljoen werklozen zullen bijkomen, betekent dit een verdere toename van de problemen in de neokoloniale wereld. De economische crisis zal de sociale tijdbom waarop we zitten verder doen tikken. Een systeem dat wereldwijd verantwoordelijk is voor 1,5 miljard mensen in extreme armoede, is een systeem dat zijn houdbaarheidsdatum heeft overschreden. Als we internationaal antwoorden willen bieden op de gevolgen van de rottigheid van dit systeem, dan zullen we een ander systeem naar voor moeten brengen: een socialistisch alternatief!
Andrej
Het is opvallend dat niet concreet gesteld wordt hoe deze mensen geholpen moeten worden, en wat een humaan en waardig beleid juist is. De UA zal de acties ondersteunen tot 7 juni 2009, en wat daarna? Voor de mensen zonder papieren is dit allemaal onvoldoende. Ze stellen zich dan ook terecht vragen. Een humaan beleid; is dat in eerste klasse terug gevlogen worden naar je land van herkomst dat je hebt moeten verlaten om politieke of economische redenen? Of is dat een tijdelijke verblijfsvergunning en een onderbetaalde hondenjob? De meeste mensen zonder papieren komen meestal in de zwarte sector van onze economie terecht waar ze vele uren moeten werken zonder te kunnen genieten van de verworvenheden van de officieel werkende mensen. Geen pensioenuitbouw, geen ziekteverlof, geen rechten en geen syndicale vertegenwoordiging, enz…Dat zet meteen ook druk op de arbeidscondities en sociale rechten van andere werkenden.
Ruim de meerderheid van de asielzoekers zijn kinderen onder de 18 jaar die hier zijn opgegroeid, de taal spreken en de culturele gewoonten hebben overgenomen. Vele van hun ouders werken en wonen hier al meer dan 5 jaar en zijn ook goed geïntegreerd. Dat dus in tegenstelling tot één van de vele zeepbelargumenten van het Vlaams Belang dat allochtonen profiteurs en luierikken zijn.
Extreem-rechts hield reeds verschillende tegenacties. Nadat het Vlaams Belang in de gemeenteraad had gevraagd om alle mensen-zonder-papieren op de acties te laten arresteren, voerden de studenten van het VB actie. Ze bekogelden de mensen-zonder-papieren met rollen WC-papier terwijl ze slogans riepen als “Papieren? Wel, hier heb je ze”. Nadien volgden andere acties met onder meer een spandoek “Terug naar eigen land” en pamfletten die op een debat aan de UA werden gegooid over alle aanwezigen (inclusief onder meer de rector) waarbij het pamflet bestond uit een “enkel vliegticket” naar het land van oorsprong. De actievoerders werden administratief opgepakt, maar al snel terug vrijgelaten.
De NSV-acties werden in de Gazet van Antwerpen omschreven als acties die getuigen van een “gebrek aan beschaving en opvoeding.” De aanwezigheid van mensen-zonder-papieren leidt tot heel wat discussies onder studenten en personeel. De beslissing van de UA en andere hogescholen om zich uit te spreken tegen het actuele asielbeleid is positief, maar we zullen verder moeten gaan als we een oplossing willen aanbieden.
Het zijn de onmenselijke omstandigheden in de landen van herkomst die mensen doen vluchten. Niemand doet dit voor zijn of haar plezier. De onmenselijke omstandigheden worden veelal veroorzaakt door de plundertochten van multinationals die de natuurlijke rijkdommen leegroven zonder dat de lokale bevolking daar van kan genieten. Dat zagen we recent nog in een documentaire over Katange in Congo waar de mijnen worden uitgebaat door Westerse bedrijven, terwijl de armoede onder de lokale bevolking leidt tot oorlog, slavernij, armoede en honger. Dat is het concrete resultaat van de winstzucht van het imperialisme in de neokoloniale wereld. Als de Internationale Arbeidsorganisatie stelt dat er dit jaar wereldwijd 50 miljoen werklozen zullen bijkomen, betekent dit een verdere toename van de problemen in de neokoloniale wereld. De economische crisis zal de sociale tijdbom waarop we zitten verder doen tikken. Een systeem dat wereldwijd verantwoordelijk is voor 1,5 miljard mensen in extreme armoede, is een systeem dat zijn houdbaarheidsdatum heeft overschreden. Als we internationaal antwoorden willen bieden op de gevolgen van de rottigheid van dit systeem, dan zullen we een ander systeem naar voor moeten brengen: een socialistisch alternatief!
Andrej
maandag 4 mei 2009
Prestatiedruk leidt tot faalangst en depressie onder studenten
De afgelopen jaren is de druk op studenten verder toegenomen. De universiteiten bevestigen dat er ook een scherpe toename is van psychologische problemen als faalangst, depressies en andere. De Leuvense universiteit spreekt over een verviervoudiging sinds 10 jaar geleden. Studenten met ernstige problemen worden doorverwezen naar externe begeleiding. Aan de Leuvense universiteit ging hun aantal van 25 in 2004 naar 130 dit jaar. De prestatiedruk in het hoger onderwijs wordt versterkt door de “hervormingen” die er op gericht zijn om de studenten klaar te stomen voor de bedrijfswereld.
Verkiezingen: Socialisme als alternatief op de agenda plaatsen
Standpunt door Bart Vandersteene
België kreeg van de G20 een kleine tik op de broek. Het werd opgesomd in de grijze lijst van belastingparadijzen. En we kunnen ze geen ongelijk geven. Ook al klinkt het hypocriet vanwege de machtigste landen in de wereld die maar al te graag gebruik maken van belastingparadijzen. Wij hebben de G20 niet nodig om vast te stellen dat in België fraude welig tiert. De fiscale amnestie, notionele intrest en het gebrek aan controle op belastingaangiftes van de bedrijven betekenen stuk voor stuk bewuste cadeau’s vanwege de voorbije neoliberale regeringen aan de patroons en de rijken.
Een onderzoeksrechter zei in mei 2007: “Soms krijg ik de indruk dat het de bedoeling is van onze regenten om van België een fiscaal Panama te maken voor het bedrijfsleven, maar dan properder aangekleed.” De kas van de overheid werd geplunderd, maar wel door heren in maatpak, met dikke auto’s en chique villa’s. Alle traditionele partijen hebben meegewerkt aan deze “legale” plundering. Tegelijkertijd hebben ze de kiemen van de huidige financiële crisis gezaaid. Zij kregen de winsten, wij de rekening.
LSP wil in deze verkiezingen in eerste instantie een ideologische campagne voeren. De crisis van het neoliberalisme is er één die de essentie van de kapitalistische logica blootlegt. Er wordt gegokt en gespeculeerd. Er worden illusies gecreëerd. Loontrekkenden worden overtuigd zich in de schulden te steken. Allemaal vanuit het idee dat beurskoersen, woningprijzen, ... eindeloos zouden blijven stijgen. Deze zeepbel is gebarsten. Men heeft ons belogen en bedrogen. Een pensioen via de gemeenschap werd ingeruild voor pensioensparen. Deze spaargelden zouden via beleggingen op de beurs dikke winsten opleveren. Het is gedaan met dit soort sprookjes. Vandaag blijken de pensioenfondsen een pak minder op te brengen dan beloofd. Het is niet uitgesloten dat een verderzetting van de crisis enkele pensioenfondsen zal doen kelderen. Pas binnen 10 jaar zullen we de reële schade van deze crisis kunnen opmeten.
Wij willen van deze verkiezingen gebruik maken om de kiemen te verspreiden van een toekomstig socialistisch bewustzijn. De gebeurtenissen van de komende jaren zullen velen doen nadenken over de vraag of we niet beter komaf maken met het huidig economisch systeem. Klare en duidelijke socialistische ideeën zullen dan ingang vinden bij een groeiende groep arbeiders en jongeren.
Volgens een opiniepeiling begin deze maand in de VS vindt 20% van de Amerikanen dat socialisme beter is dan kapitalisme. Bij jongeren onder de 30 loopt dit op tot 33%. We willen de relevantie van deze opiniepeiling niet overdrijven, mogelijk weten die 33% jongeren overigens niet wat socialisme exact betekent. Maar deze peiling geeft wel aan dat een alternatief maatschappijmodel terug onderdeel wordt van politieke discussies. Dat was de afgelopen 20 jaar niet meer, of toch maar amper, het geval.
De effecten van de crisis zullen de werkenden en hun gezinnen verplichten om terug te vechten in een poging hun levensstandaard te beschermen. Die strijd zal vele vastgeroeste geesten terug losweken.Eén idee zal centraal staan in onze propaganda en onze campagnes. Als we controle willen krijgen over ons eigen leven en toekomst, moeten we ook het beheer en de controle hebben over de economie en de maatschappij. Dit kan enkel in een socialistische samenleving.
België kreeg van de G20 een kleine tik op de broek. Het werd opgesomd in de grijze lijst van belastingparadijzen. En we kunnen ze geen ongelijk geven. Ook al klinkt het hypocriet vanwege de machtigste landen in de wereld die maar al te graag gebruik maken van belastingparadijzen. Wij hebben de G20 niet nodig om vast te stellen dat in België fraude welig tiert. De fiscale amnestie, notionele intrest en het gebrek aan controle op belastingaangiftes van de bedrijven betekenen stuk voor stuk bewuste cadeau’s vanwege de voorbije neoliberale regeringen aan de patroons en de rijken.
Een onderzoeksrechter zei in mei 2007: “Soms krijg ik de indruk dat het de bedoeling is van onze regenten om van België een fiscaal Panama te maken voor het bedrijfsleven, maar dan properder aangekleed.” De kas van de overheid werd geplunderd, maar wel door heren in maatpak, met dikke auto’s en chique villa’s. Alle traditionele partijen hebben meegewerkt aan deze “legale” plundering. Tegelijkertijd hebben ze de kiemen van de huidige financiële crisis gezaaid. Zij kregen de winsten, wij de rekening.
LSP wil in deze verkiezingen in eerste instantie een ideologische campagne voeren. De crisis van het neoliberalisme is er één die de essentie van de kapitalistische logica blootlegt. Er wordt gegokt en gespeculeerd. Er worden illusies gecreëerd. Loontrekkenden worden overtuigd zich in de schulden te steken. Allemaal vanuit het idee dat beurskoersen, woningprijzen, ... eindeloos zouden blijven stijgen. Deze zeepbel is gebarsten. Men heeft ons belogen en bedrogen. Een pensioen via de gemeenschap werd ingeruild voor pensioensparen. Deze spaargelden zouden via beleggingen op de beurs dikke winsten opleveren. Het is gedaan met dit soort sprookjes. Vandaag blijken de pensioenfondsen een pak minder op te brengen dan beloofd. Het is niet uitgesloten dat een verderzetting van de crisis enkele pensioenfondsen zal doen kelderen. Pas binnen 10 jaar zullen we de reële schade van deze crisis kunnen opmeten.
Wij willen van deze verkiezingen gebruik maken om de kiemen te verspreiden van een toekomstig socialistisch bewustzijn. De gebeurtenissen van de komende jaren zullen velen doen nadenken over de vraag of we niet beter komaf maken met het huidig economisch systeem. Klare en duidelijke socialistische ideeën zullen dan ingang vinden bij een groeiende groep arbeiders en jongeren.
Volgens een opiniepeiling begin deze maand in de VS vindt 20% van de Amerikanen dat socialisme beter is dan kapitalisme. Bij jongeren onder de 30 loopt dit op tot 33%. We willen de relevantie van deze opiniepeiling niet overdrijven, mogelijk weten die 33% jongeren overigens niet wat socialisme exact betekent. Maar deze peiling geeft wel aan dat een alternatief maatschappijmodel terug onderdeel wordt van politieke discussies. Dat was de afgelopen 20 jaar niet meer, of toch maar amper, het geval.
De effecten van de crisis zullen de werkenden en hun gezinnen verplichten om terug te vechten in een poging hun levensstandaard te beschermen. Die strijd zal vele vastgeroeste geesten terug losweken.Eén idee zal centraal staan in onze propaganda en onze campagnes. Als we controle willen krijgen over ons eigen leven en toekomst, moeten we ook het beheer en de controle hebben over de economie en de maatschappij. Dit kan enkel in een socialistische samenleving.
donderdag 30 april 2009
woensdag 29 april 2009
Betoging tegen dure studiekosten
De onderwijsministers en hun aanhang belegerden de afgelopen dagen Leuven. De top zorgde voor heel wat hinder, onder meer voor studenten die de toegang tot de bibliotheek ontzegd werden en dat op een ogenblik dat er druk wordt geschreven aan thesissen. De Leuvense top moest een evaluatie maken van de Bologna-agenda voor het hoger onderwijs. Verschillende studentenorganisaties protesteerden tegen de vermarkting van het onderwijs.
Leuven werd reeds dagenlang voorbereid op een grote confrontatie. De onderwijsministers kwamen de studentenstad inpalmen. Studenten klaagden erover dat ze hierdoor niet in de bibliotheek binnen raakten, dat was immers het meest prestigieuze gebouw om de ministers te laten vergaderen. Dat deze vergadering in Leuven plaats vond, had evenzeer enkel te maken met het prestige waar minister Vandenbroucke op hoopte. Studenten zagen wel één positief punt: met het oog op de top werd eens gepoetst in de bibliotheek.
Tijdens de onderwijstop in Leuven kwam het niet tot grote confrontaties met betogers. Een oproep voor grote betogingen bleef grotendeels onbeantwoord. Kleine groepen relschoppers aan de ULB konden evenmin op enige deelname van studenten rekenen. De veiligheidsmaatregelen in Leuven stonden totaal niet in verhouding tot de aanwezigheid op de acties. De helicopter had weinig moeite om de paar honderd betogers te volgen.
De belangrijkste actie van de dag was de nationale betoging in Brussel georganiseerd door Respact, een koepel van studentenorganisaties en vakbonden. Op lokaal vlak werd ’s ochtends in lessen rond getrokken en waren er betogingen. Dat was nuttig om de studenten op de hoogte te brengen van de betoging en de steun voor de campagne verder uit te bouwen. Ook met de Actief Linkse Studenten namen we deel aan deze lokale acties.
De betoging in Brussel was kleiner dan vooraf werd gehoopt door de organisatoren. Er waren geen 10.000 betogers, de politie had het over 1.900 en de organisatoren over een kleine 4.000. Op zich was er een goede aanwezigheid voor een studentenmobilisatie zo laat op het academiejaar. Als de ministers het protest tegen hun toppen helemaal willen beperken, moeten ze de volgende keer misschien in juni vergaderen.
De Actief Linkse Studenten namen deel met een strijdbare delegatie en duidelijke politieke eisen. Wij komen op voor meer publieke middelen voor onderwijs om zo te kunnen gaan naar gratis en degelijk onderwijs dat toegankelijk is voor iedereen. We verzetten ons tegen de commercialisering van het hoger onderwijs en de uitbreidende greep van de markt.
In De Standaard vandaag wordt ons standpunt krachtig samengevat door Irina van ALS-Leuven die aan het woord wordt gelaten. De krant schreef: “Irina (20) is een van de betogers. Ze studeert Geologie en maakt deel uit van de Actief Linkse Studenten. 'Onze belangrijkste eis is dat minister Vandenbroucke en zijn collega's het budget voor onderwijs optrekken: van vijf naar zeven procent van het bbp. Zo kan hoger onderwijs echt gratis zijn, met betere voorzieningen en een studentenloon. Bologna wordt gepropageerd als een gelijkmaking, voor ons is het een commercialisering. De sociale functie van onderwijs is verdwenen.”
We kwamen tussen met ons maandblad en haalden ook financiële steun op. Er gingen ruim 120 exemplaren van ons blad van de hand, een goed resultaat voor een betoging van deze omvang. Ook haalden we meer dan 100 euro steun op. Onze delegatie omvatte militanten en sympathisanten uit alle studentensteden, met vanuit zowat alle steden minstens een aantal sympathisanten die nog geen lid zijn.
Leuven werd reeds dagenlang voorbereid op een grote confrontatie. De onderwijsministers kwamen de studentenstad inpalmen. Studenten klaagden erover dat ze hierdoor niet in de bibliotheek binnen raakten, dat was immers het meest prestigieuze gebouw om de ministers te laten vergaderen. Dat deze vergadering in Leuven plaats vond, had evenzeer enkel te maken met het prestige waar minister Vandenbroucke op hoopte. Studenten zagen wel één positief punt: met het oog op de top werd eens gepoetst in de bibliotheek.
Tijdens de onderwijstop in Leuven kwam het niet tot grote confrontaties met betogers. Een oproep voor grote betogingen bleef grotendeels onbeantwoord. Kleine groepen relschoppers aan de ULB konden evenmin op enige deelname van studenten rekenen. De veiligheidsmaatregelen in Leuven stonden totaal niet in verhouding tot de aanwezigheid op de acties. De helicopter had weinig moeite om de paar honderd betogers te volgen.
De belangrijkste actie van de dag was de nationale betoging in Brussel georganiseerd door Respact, een koepel van studentenorganisaties en vakbonden. Op lokaal vlak werd ’s ochtends in lessen rond getrokken en waren er betogingen. Dat was nuttig om de studenten op de hoogte te brengen van de betoging en de steun voor de campagne verder uit te bouwen. Ook met de Actief Linkse Studenten namen we deel aan deze lokale acties.
De betoging in Brussel was kleiner dan vooraf werd gehoopt door de organisatoren. Er waren geen 10.000 betogers, de politie had het over 1.900 en de organisatoren over een kleine 4.000. Op zich was er een goede aanwezigheid voor een studentenmobilisatie zo laat op het academiejaar. Als de ministers het protest tegen hun toppen helemaal willen beperken, moeten ze de volgende keer misschien in juni vergaderen.
De Actief Linkse Studenten namen deel met een strijdbare delegatie en duidelijke politieke eisen. Wij komen op voor meer publieke middelen voor onderwijs om zo te kunnen gaan naar gratis en degelijk onderwijs dat toegankelijk is voor iedereen. We verzetten ons tegen de commercialisering van het hoger onderwijs en de uitbreidende greep van de markt.
In De Standaard vandaag wordt ons standpunt krachtig samengevat door Irina van ALS-Leuven die aan het woord wordt gelaten. De krant schreef: “Irina (20) is een van de betogers. Ze studeert Geologie en maakt deel uit van de Actief Linkse Studenten. 'Onze belangrijkste eis is dat minister Vandenbroucke en zijn collega's het budget voor onderwijs optrekken: van vijf naar zeven procent van het bbp. Zo kan hoger onderwijs echt gratis zijn, met betere voorzieningen en een studentenloon. Bologna wordt gepropageerd als een gelijkmaking, voor ons is het een commercialisering. De sociale functie van onderwijs is verdwenen.”
We kwamen tussen met ons maandblad en haalden ook financiële steun op. Er gingen ruim 120 exemplaren van ons blad van de hand, een goed resultaat voor een betoging van deze omvang. Ook haalden we meer dan 100 euro steun op. Onze delegatie omvatte militanten en sympathisanten uit alle studentensteden, met vanuit zowat alle steden minstens een aantal sympathisanten die nog geen lid zijn.
dinsdag 28 april 2009
Betoging tegen dure studiekosten - Fotoreportage
Vandaag werd in Brussel betoogd tegen de dure studiekosten. Terwijl de Europese onderwijsministers in Leuven aan het bespreken waren hoe ze hun neoliberaal beleid verder kunnen opvoeren, betoogden in Brussel honderden studenten (4.000 volgens de organisatoren, 1.900 volgens de politie) uit alle hoeken van het land tegen de dure studiekosten. Ook de Actief Linkse Studenten onderschreven het platform van Respact, de koepel van organisaties die tot de betoging opriep. We waren met een levendige delegatie aanwezig en namen ook in diverse steden deel aan de mobilisatie. Woensdag publiceren we een verslag van de betoging, nu al een fotoreportage.
maandag 27 april 2009
Succesvol debat op KDG. “Jongeren zullen moeten strijden voor hun toekomst!”
Op maandag 27 april organiseerden we met de ALS een debat op de KDG-Hogeschool te Antwerpen met als titel: “Jongeren zullen moeten strijden voor hun toekomst”. Op het debat sprak een student van ALS en een docent die tevens schepen is voor de CD&V in Schoten.
Op de campus was er geen traditie van politieke activiteiten. Sterker nog, tot voor kort was het verboden om aan politiek op de school te doen. Onder druk van de ALS en de massale steun die we verworven bij studenten en docenten, slaagden we er in dit recht af te dwingen. We wilden van ons pas verworven recht meteen gebruik maken in de vorm van een debat om zo te bouwen aan een politieke traditie. De uitbouw hiervan is belangrijk gezien de nu al te hoge kosten van inschrijvingsgeld, huisvesting, voeding,… waarbij deze.in de komende periode waarschijnlijk nog meer zullen stijgen. Het is een van onze taken om studenten rond dergelijke thema’s bijeen te brengen en te discussiëren over hoe we ons tegen deze aanvallen kunnen verzetten.
Het debat zou gaan over een vijftal vragen met als bedoeling om via die vragen dieper in te gaan over: de stijgende jongerenwerkloosheid door de crisis en welk alternatief, de ondervertegenwoordiging van migranten in het hoger onderwijs, de democratisering van het onderwijs, de stijgende studiekosten en de toenemende prostitutie om deze kosten te betalen.
Het werd al snel duidelijk dat de docent er rechtse neoliberale standpunten op na hield. Hij verheerlijkte de gereguleerde vrije markt als de oplossing voor de huidige crisis en dacht ook via deze regulering toekomstige crisissen te kunnen vermijden. Hij kon zich vinden in het feit dat inschrijvingsgeld te duur was geworden, maar vond de prijsstijgingen van koten, studiemateriaal en voeding zwaar overroepen. Hij had er zelf bij zijn kinderen geen last van gehad, hetgeen te verstaan is omdat hij door zijn loon als schepen en docent wel voldoende zal hebben gehad om zijn kinderen te laten studeren. Dat niet alle ouders in zijn loonklasse zitten, was nog niet bij hem opgekomen. Van migranten vond hij dat er niet gediscrimineerd werd en dat zij nu eenmaal niet verder zouden willen studeren. Ik zou persoonlijk ook niet veel zin hebben om verder te studeren als ik weet dat ik dit nauwelijks zal kunnen betalen en tegelijkertijd toch zeer beperkte tot geen kansen zal krijgen op de arbeidsmarkt. Dat studenten zich moeten prostitueren om hun studies te betalen vond hij niet belangrijk genoeg om over tussen te komen. Dit alles geeft weer duidelijk aan waar de traditionele politici, zelfs in de huidige crisis, nog steeds voor opkomen.
Onze spreker van ALS legde uit dat meer regulering totaal geen oplossing zou bieden voor de huidige en komende crisissen omdat er niet geraakt word aan de echte oorzaak, namelijk de overproductiecapaciteit. Verder stelde hij de 32uren werkweek en het verbod op ontslagen bij winstgevende bedrijven voor om de huidige werkloosheid aan te pakken. Hij wees ook op trend van stijgende studiekosten gecombineerd met steeds minder publieke investeringen waardoor de toegankelijkheid en kwaliteit van ons onderwijs de voorbije jaren zwaar daalde. Daarbij legde hij ook de link naar andere openbare diensten: zoals de gezondheidszorg, het openbaar vervoer,... om het belang en de mogelijkheid van gratis en toegankelijke openbare diensten extra in de verf te zetten. Tenslotte sprak hij over hoe studenten, arbeiders en migranten zich kunnen organiseren om zo te strijden voor betere omstandigheden door o.a. in te gaan op de ResPACT betoging (28/04) en de internationale vakbondsbetoging (15/05).
Op het debat waren een 20 tal studenten en een docent aanwezig wat goed is gezien het feit dat het een eerste debat was en we nog steeds subtiel werden tegengewerkt door de directie en de studentenraad. Het debat was een mooie voorlopige afsluiter van de campagne rond het recht en de nood aan politiek engagement die we de voorbije maanden met succes op deze school voerden.
Op de campus was er geen traditie van politieke activiteiten. Sterker nog, tot voor kort was het verboden om aan politiek op de school te doen. Onder druk van de ALS en de massale steun die we verworven bij studenten en docenten, slaagden we er in dit recht af te dwingen. We wilden van ons pas verworven recht meteen gebruik maken in de vorm van een debat om zo te bouwen aan een politieke traditie. De uitbouw hiervan is belangrijk gezien de nu al te hoge kosten van inschrijvingsgeld, huisvesting, voeding,… waarbij deze.in de komende periode waarschijnlijk nog meer zullen stijgen. Het is een van onze taken om studenten rond dergelijke thema’s bijeen te brengen en te discussiëren over hoe we ons tegen deze aanvallen kunnen verzetten.
Het debat zou gaan over een vijftal vragen met als bedoeling om via die vragen dieper in te gaan over: de stijgende jongerenwerkloosheid door de crisis en welk alternatief, de ondervertegenwoordiging van migranten in het hoger onderwijs, de democratisering van het onderwijs, de stijgende studiekosten en de toenemende prostitutie om deze kosten te betalen.
Het werd al snel duidelijk dat de docent er rechtse neoliberale standpunten op na hield. Hij verheerlijkte de gereguleerde vrije markt als de oplossing voor de huidige crisis en dacht ook via deze regulering toekomstige crisissen te kunnen vermijden. Hij kon zich vinden in het feit dat inschrijvingsgeld te duur was geworden, maar vond de prijsstijgingen van koten, studiemateriaal en voeding zwaar overroepen. Hij had er zelf bij zijn kinderen geen last van gehad, hetgeen te verstaan is omdat hij door zijn loon als schepen en docent wel voldoende zal hebben gehad om zijn kinderen te laten studeren. Dat niet alle ouders in zijn loonklasse zitten, was nog niet bij hem opgekomen. Van migranten vond hij dat er niet gediscrimineerd werd en dat zij nu eenmaal niet verder zouden willen studeren. Ik zou persoonlijk ook niet veel zin hebben om verder te studeren als ik weet dat ik dit nauwelijks zal kunnen betalen en tegelijkertijd toch zeer beperkte tot geen kansen zal krijgen op de arbeidsmarkt. Dat studenten zich moeten prostitueren om hun studies te betalen vond hij niet belangrijk genoeg om over tussen te komen. Dit alles geeft weer duidelijk aan waar de traditionele politici, zelfs in de huidige crisis, nog steeds voor opkomen.
Onze spreker van ALS legde uit dat meer regulering totaal geen oplossing zou bieden voor de huidige en komende crisissen omdat er niet geraakt word aan de echte oorzaak, namelijk de overproductiecapaciteit. Verder stelde hij de 32uren werkweek en het verbod op ontslagen bij winstgevende bedrijven voor om de huidige werkloosheid aan te pakken. Hij wees ook op trend van stijgende studiekosten gecombineerd met steeds minder publieke investeringen waardoor de toegankelijkheid en kwaliteit van ons onderwijs de voorbije jaren zwaar daalde. Daarbij legde hij ook de link naar andere openbare diensten: zoals de gezondheidszorg, het openbaar vervoer,... om het belang en de mogelijkheid van gratis en toegankelijke openbare diensten extra in de verf te zetten. Tenslotte sprak hij over hoe studenten, arbeiders en migranten zich kunnen organiseren om zo te strijden voor betere omstandigheden door o.a. in te gaan op de ResPACT betoging (28/04) en de internationale vakbondsbetoging (15/05).
Op het debat waren een 20 tal studenten en een docent aanwezig wat goed is gezien het feit dat het een eerste debat was en we nog steeds subtiel werden tegengewerkt door de directie en de studentenraad. Het debat was een mooie voorlopige afsluiter van de campagne rond het recht en de nood aan politiek engagement die we de voorbije maanden met succes op deze school voerden.
Tegen de dure studiekosten: betoog mee!
Morgen vindt in Brussel een nationale betoging tegen de dure studiekosten plaats. Voordien zijn er in diverse studentensteden lokale acties en optochten. ALS steunt deze acties en roept op tot deelname. ALS heeft mee het platform van de actie ondertekend en mobiliseert actief onder studenten. De betoging begint morgen om 14u aan Brussel Noord.
Op dit ogenblik komen de Europese onderwijsministers samen in Leuven voor gesprekken over een verderzetting van de Bologna-agenda voor het hoger onderwijs. De Bologna-hervormingen waren er op gericht om de positie van de Europese “onderwijsmarkt” op internationaal vlak te versterken. Concreet betekende dat het volgen van de agenda van de Ronde Tafel van Industriëlen, de grote bedrijven. Onderwijs wordt bovendien omgevormd tot een “markt” waarbij instellingen op commerciële basis moeten concurreren met andere instellingen.
De onderwijsministers willen dat beleid verder zetten, maar zullen daarbij rekening moeten houden met de economische situatie vandaag. Het snelle stilvallen van de economie heeft natuurlijk heel wat gevolgen voor de studenten van vandaag en morgen. De “vraag” naar hooggeschoolden zal verder afnemen naarmate de werkloosheid toeneemt. De economische recessie leidt nu reeds tot het massaal doorvoeren van herstructureringen en stelsels als economische werkloosheid voor werklieden. De werkloosheid neemt sterk toe, zeker onder jongeren. In Vlaanderen is de jongerenwerkloosheid op een jaar tijd met meer dan 30% gestegen! De volgende generaties studenten die zullen afstuderen, zullen moeilijk aan werk raken en dreigen de werkloosheidscijfers verder de hoogte in te jagen.
Deze achtergrond kan enorme gevolgen hebben voor het proces van commercialisering en “vermarkting” van het onderwijs. Het is maar de vraag of de ministers niet versneld de toegang tot het hoger onderwijs zullen willen beperken. Vanuit werkgevershoek wordt alvast aangedrongen op een versnelling van het Bolognaproces. Unizo-topman Van Eetvelt bevestigde in een opiniestuk: “Bologna bracht een positieve dynamiek op gang, maar de uitwerking kan nog verfijnd worden. We verwachten daarom belangrijke engagementen voor een efficiënter hoger onderwijs.” Efficiënt voor het bedrijfsleven uiteraard.
Vandaag is de toegang tot hoger onderwijs reeds beperkt, onder meer door de hoge studiekosten. Op een ogenblik dat de werkloosheid toeneemt, betekent dit ook dat een groeiend aantal jongeren niet over voldoende middelen beschikt om te kunnen studeren. Wij steunen de betoging van Respact morgen om te protesteren tegen de hoge studiekosten. Het is belangrijk om met studenten en personeel samen in actie te komen voor meer publieke middelen voor onderwijs. Toegankelijk onderwijs betekent gratis en degelijk onderwijs.
Binnen het platform van Respact verdedigt ALS uiteraard haar eigen posities en op de betoging en de acties zullen we natuurlijk onze mening naar voor brengen. Wij zien eenheid niet als een dwangbuis waarbij de verschillende groepen hun mening moeten verbergen. Eenheid in de actie moet gepaard gaan met een volledige vrijheid van meningsverschillen en het naar voor brengen van verschillende standpunten.
De betoging in Brussel start morgen om 14u aan Brussel-Noord. Studenten kunnen gratis naar de betoging treinen als ze tussen 12u en 14u naar Brussel gaan en tussen 16u en 18u terugkeren. Daarbij moeten ze hun studentenkaart kunnen voorleggen aan de conducteurs op de trein.
Op dit ogenblik komen de Europese onderwijsministers samen in Leuven voor gesprekken over een verderzetting van de Bologna-agenda voor het hoger onderwijs. De Bologna-hervormingen waren er op gericht om de positie van de Europese “onderwijsmarkt” op internationaal vlak te versterken. Concreet betekende dat het volgen van de agenda van de Ronde Tafel van Industriëlen, de grote bedrijven. Onderwijs wordt bovendien omgevormd tot een “markt” waarbij instellingen op commerciële basis moeten concurreren met andere instellingen.
De onderwijsministers willen dat beleid verder zetten, maar zullen daarbij rekening moeten houden met de economische situatie vandaag. Het snelle stilvallen van de economie heeft natuurlijk heel wat gevolgen voor de studenten van vandaag en morgen. De “vraag” naar hooggeschoolden zal verder afnemen naarmate de werkloosheid toeneemt. De economische recessie leidt nu reeds tot het massaal doorvoeren van herstructureringen en stelsels als economische werkloosheid voor werklieden. De werkloosheid neemt sterk toe, zeker onder jongeren. In Vlaanderen is de jongerenwerkloosheid op een jaar tijd met meer dan 30% gestegen! De volgende generaties studenten die zullen afstuderen, zullen moeilijk aan werk raken en dreigen de werkloosheidscijfers verder de hoogte in te jagen.
Deze achtergrond kan enorme gevolgen hebben voor het proces van commercialisering en “vermarkting” van het onderwijs. Het is maar de vraag of de ministers niet versneld de toegang tot het hoger onderwijs zullen willen beperken. Vanuit werkgevershoek wordt alvast aangedrongen op een versnelling van het Bolognaproces. Unizo-topman Van Eetvelt bevestigde in een opiniestuk: “Bologna bracht een positieve dynamiek op gang, maar de uitwerking kan nog verfijnd worden. We verwachten daarom belangrijke engagementen voor een efficiënter hoger onderwijs.” Efficiënt voor het bedrijfsleven uiteraard.
Vandaag is de toegang tot hoger onderwijs reeds beperkt, onder meer door de hoge studiekosten. Op een ogenblik dat de werkloosheid toeneemt, betekent dit ook dat een groeiend aantal jongeren niet over voldoende middelen beschikt om te kunnen studeren. Wij steunen de betoging van Respact morgen om te protesteren tegen de hoge studiekosten. Het is belangrijk om met studenten en personeel samen in actie te komen voor meer publieke middelen voor onderwijs. Toegankelijk onderwijs betekent gratis en degelijk onderwijs.
Binnen het platform van Respact verdedigt ALS uiteraard haar eigen posities en op de betoging en de acties zullen we natuurlijk onze mening naar voor brengen. Wij zien eenheid niet als een dwangbuis waarbij de verschillende groepen hun mening moeten verbergen. Eenheid in de actie moet gepaard gaan met een volledige vrijheid van meningsverschillen en het naar voor brengen van verschillende standpunten.
De betoging in Brussel start morgen om 14u aan Brussel-Noord. Studenten kunnen gratis naar de betoging treinen als ze tussen 12u en 14u naar Brussel gaan en tussen 16u en 18u terugkeren. Daarbij moeten ze hun studentenkaart kunnen voorleggen aan de conducteurs op de trein.
vrijdag 24 april 2009
KdG-Antwerpen. Debat: Studenten zullen moeten strijden voor hun toekomst
De economische crisis en het jarenlang gevoerde neoliberale besparingsbeleid zorgen er vandaag voor dat de jongeren het steeds moeilijker krijgen. De studiekosten swingen de pan uit met een stijging van 50% op 10 jaar tijd wat neerkomt op gemiddeld 10.101 € per jaar per student. Ook als de jongeren op de arbeidsmarkt komen worden ze geconfronteerd met werkloosheid en super flexibele en slecht betaalde jobs.
Met de ALS vinden we dat we ons als jongeren niet zomaar bij deze situatie kunnen neerleggen. Daarom werken we mee met de ResPACT-campagne voor gratis hoger onderwijs tegen de commercialisering ervan. Sinds 1980 daalt het budget voor onderwijs, weliswaar met ups and downs. In 1980 besteedde de regering nog meer dan 7% van het BBP aan onderwijs, vandaag is dat minder dan 5,5%. Het aantal studenten verdubbelde echter sindsdien. Op deze manier verplicht de overheid de instellingen meer en meer personeel af te danken, sociale diensten af te bouwen en private financiering te zoeken.
De instellingen zullen ook een deel van de verloren financiering bij de studenten zelf zoeken. De inschrijvingsgelden voor MaNaMa’s (MasterNaMaster) kunnen al oplopen tot 25.000 euro. De invoering van het leerkrediet beperkt nog meer de toegang tot hoger onderwijs. Hiermee kan de financiering van onderwijsinstellingen ingetrokken worden voor een deel van de studenten die moeilijkheden hebben om direct te slagen. Zij kunnen herinschrijving ontzegd worden, of dubbel inschrijvingsgeld gevraagd worden om hun studies verder te kunnen zetten. Deze maatregel is rampzalig voor studenten die werken of afkomstig zijn uit een zwakker sociaal milieu en meer moeilijkheden hebben om te slagen. Het zijn de eerste stappen naar de invoering van inschrijvingsgelden van 1.500 € tot 7.000 € voor een eerste bachelor zoals in Groot-Brittannië of Nederland. In onze kapitalistische samenleving probeert men alles te reduceren tot producten die verkocht kunnen worden. In een dergelijk systeem kunnen enkel diegenen met rijke ouders het zich permitteren te studeren.
Als jongeren dan stoppen met studeren worden ze geconfronteerd met een overvolle arbeidsmarkt. Indien ze al een job vinden, stemt deze vaak niet overeen met hun diploma en is deze zeer flexibel (dag- of weekcontracten, interim) en slecht betaald. Zo is de werkloosheid onder jongeren sinds vorig jaar gestegen met 31,2% en dit zal met de nieuw afgestudeerden die er deze zomer bijkomen en de huidige economische situatie er alleen maar verder op verslechteren.
Met de Actief Linkse Studenten voeren we de campagne tegen de besparingen en voor een democratisch onderwijs dat toegankelijk en betaalbaar is voor iedereen ongeacht sociale afkomst, origine, geloofsovertuiging enz. Weliswaar is het recht om die politieke campagne te voeren niet vanzelfsprekend. Enkele weken terug werd ons verboden aan politiek te doen op de campus Sociaal Agogisch Werk van de KdG. Uiteraard legden we ons hier niet bij neer en startten we een campagne voor vrije meningsuiting: het recht om aan politiek te mogen doen en het recht van andere studenten om op de campus te komen (zo voert de ALS vaak gemeenschappelijk campagne met studenten van andere hogescholen, universiteiten). Deze actie met petitie heeft een enorm succes gekend onder de studenten en docenten. Het resultaat was dat er verschillende gesprekken tussen de ALS en de directie zijn doorgegaan. De directie heeft moeten toegeven dat ze verrast was van de impact van ons campagnevoeren en dat ze de dynamiek die daaruit voortkwam niet zomaar naast zich neer konden leggen. Het departement vergaderde verder met de andere departementen rond deze kwestie en besliste een kader te creëren hoe ze met organisaties als de onze in de toekomst zullen omgaan. In de praktijk houdt dit in dat we (voorlopig) onze slag hebben thuisgehaald.
Om meteen van ons pas verworven recht gebruik te maken, plannen we een debat: “Studenten zullen moeten strijden voor hun toekomst”. Bedoeling zal zijn om in discussie te gaan over politiek engagement onder studenten: de noodzaak ervan en de mogelijkheden die ertoe geboden worden. In een periode van economische crisis zullen de studievoorwaarden en -kosten immers precairder worden. We willen debatteren over hoe de strijd voor betere omstandigheden aan te gaan.
Een ALS-lid zal in discussie gaan met één of meerdere docenten/studenten van de KdG-Hogeschool. De moderatie zal door een neutrale student of docent verzorgd worden. Na het debat willen we de aanwezigen de mogelijkheid bieden vragen te stellen en/of hun eigen visie naar voor te brengen. Het geheel zou een uur duren.
Afspraak: Maandag 27 april, om 12u45, lokaal 113a, campus Sociaal Werk van de KdG (Brusselstraat 23, Antwerpen, aan ’t nieuw Justitiepaleis). Sprekers: Hannes van de Actief Linkse Studenten – 2 docenten van de richting sociaal werk en orthopedagogie
Met de ALS vinden we dat we ons als jongeren niet zomaar bij deze situatie kunnen neerleggen. Daarom werken we mee met de ResPACT-campagne voor gratis hoger onderwijs tegen de commercialisering ervan. Sinds 1980 daalt het budget voor onderwijs, weliswaar met ups and downs. In 1980 besteedde de regering nog meer dan 7% van het BBP aan onderwijs, vandaag is dat minder dan 5,5%. Het aantal studenten verdubbelde echter sindsdien. Op deze manier verplicht de overheid de instellingen meer en meer personeel af te danken, sociale diensten af te bouwen en private financiering te zoeken.
De instellingen zullen ook een deel van de verloren financiering bij de studenten zelf zoeken. De inschrijvingsgelden voor MaNaMa’s (MasterNaMaster) kunnen al oplopen tot 25.000 euro. De invoering van het leerkrediet beperkt nog meer de toegang tot hoger onderwijs. Hiermee kan de financiering van onderwijsinstellingen ingetrokken worden voor een deel van de studenten die moeilijkheden hebben om direct te slagen. Zij kunnen herinschrijving ontzegd worden, of dubbel inschrijvingsgeld gevraagd worden om hun studies verder te kunnen zetten. Deze maatregel is rampzalig voor studenten die werken of afkomstig zijn uit een zwakker sociaal milieu en meer moeilijkheden hebben om te slagen. Het zijn de eerste stappen naar de invoering van inschrijvingsgelden van 1.500 € tot 7.000 € voor een eerste bachelor zoals in Groot-Brittannië of Nederland. In onze kapitalistische samenleving probeert men alles te reduceren tot producten die verkocht kunnen worden. In een dergelijk systeem kunnen enkel diegenen met rijke ouders het zich permitteren te studeren.
Als jongeren dan stoppen met studeren worden ze geconfronteerd met een overvolle arbeidsmarkt. Indien ze al een job vinden, stemt deze vaak niet overeen met hun diploma en is deze zeer flexibel (dag- of weekcontracten, interim) en slecht betaald. Zo is de werkloosheid onder jongeren sinds vorig jaar gestegen met 31,2% en dit zal met de nieuw afgestudeerden die er deze zomer bijkomen en de huidige economische situatie er alleen maar verder op verslechteren.
Met de Actief Linkse Studenten voeren we de campagne tegen de besparingen en voor een democratisch onderwijs dat toegankelijk en betaalbaar is voor iedereen ongeacht sociale afkomst, origine, geloofsovertuiging enz. Weliswaar is het recht om die politieke campagne te voeren niet vanzelfsprekend. Enkele weken terug werd ons verboden aan politiek te doen op de campus Sociaal Agogisch Werk van de KdG. Uiteraard legden we ons hier niet bij neer en startten we een campagne voor vrije meningsuiting: het recht om aan politiek te mogen doen en het recht van andere studenten om op de campus te komen (zo voert de ALS vaak gemeenschappelijk campagne met studenten van andere hogescholen, universiteiten). Deze actie met petitie heeft een enorm succes gekend onder de studenten en docenten. Het resultaat was dat er verschillende gesprekken tussen de ALS en de directie zijn doorgegaan. De directie heeft moeten toegeven dat ze verrast was van de impact van ons campagnevoeren en dat ze de dynamiek die daaruit voortkwam niet zomaar naast zich neer konden leggen. Het departement vergaderde verder met de andere departementen rond deze kwestie en besliste een kader te creëren hoe ze met organisaties als de onze in de toekomst zullen omgaan. In de praktijk houdt dit in dat we (voorlopig) onze slag hebben thuisgehaald.
Om meteen van ons pas verworven recht gebruik te maken, plannen we een debat: “Studenten zullen moeten strijden voor hun toekomst”. Bedoeling zal zijn om in discussie te gaan over politiek engagement onder studenten: de noodzaak ervan en de mogelijkheden die ertoe geboden worden. In een periode van economische crisis zullen de studievoorwaarden en -kosten immers precairder worden. We willen debatteren over hoe de strijd voor betere omstandigheden aan te gaan.
Een ALS-lid zal in discussie gaan met één of meerdere docenten/studenten van de KdG-Hogeschool. De moderatie zal door een neutrale student of docent verzorgd worden. Na het debat willen we de aanwezigen de mogelijkheid bieden vragen te stellen en/of hun eigen visie naar voor te brengen. Het geheel zou een uur duren.
Afspraak: Maandag 27 april, om 12u45, lokaal 113a, campus Sociaal Werk van de KdG (Brusselstraat 23, Antwerpen, aan ’t nieuw Justitiepaleis). Sprekers: Hannes van de Actief Linkse Studenten – 2 docenten van de richting sociaal werk en orthopedagogie
Abonneren op:
Posts (Atom)
De Actief Linkse Studenten vormen een strijdbare linkse socialistische studentenorganisatie die actief is aan alle universiteiten van het land en op tal van hogescholen.
