Stop de oorlogspolitiek!

Een groep Belgische soldaten die het reguliere Afghaanse leger moet opleiden, werd recent onder vuur genomen in de buurt van Kunduz in het noorden van Afghanistan. Het incident leidde niet tot doden onder de Belgische soldaten, er kwam wel een Afghaan om. Dit incident stelt opnieuw de vraag naar de aanwezigheid van troepen in Afghanistan.

Officieel gaat het om het verdrijven van de Taliban en het heropbouwen van het land op basis van democratische waarden. Na acht jaar oorlog is de Taliban effectief van de macht verdreven, maar blijft deze extremistische organisatie over heel wat steun beschikken. De afkeer tegen de bezettingsmacht en de rampzalige economische situatie in het land drijven brede lagen van de bevolking terug in de handen van de Taliban. Van heropbouw is er niet veel in huis gekomen. De “bevrijdingstroepen” moeten zich verschuilen en genieten geen steun onder de bevolking.

De 70.000 buitenlandse soldaten in Afghanistan (die binnenkort nog eens vervoegd worden door 21.000 bijkomende Amerikaanse soldaten) hebben er niets bereikt. Drugs blijft de belangrijkste bron van inkomen in het verwoeste land. De provincie Helmand alleen staat in voor meer dan 90% van de wereldwijde productie van opium.

Het oorlogszuchtige beleid van minister De Crem, alias Crembo, wordt in de praktijk gesteund door alle regeringspartijen. Op de één of andere wijze waren alle traditionele partijen reeds betrokken bij een oorlogspolitiek. Zelfs de groenen stemden destijds vanuit de regering in met wapenleveringen aan het onrustige Nepal dat toen een “prille democratie” werd genoemd.

Als vandaag onder meer de PS van voormalig defensieminister Flahaut kritiek geeft op De Crem, is dat hypocriet. Op 8 juni, een dag na de verkiezingen, kondigde Rudy Demotte (PS) aan dat er een grote wapenlevering aan Libië zou worden verricht. Ecolo stelde terecht dat dit een weinig verdoken steun aan een autoritair regime vormt. Maar zouden andere landen de wapens dan minder autoritair en vreedzamer inzetten? Als we naar de aanpak van het Amerikaanse leger kijken, kunnen we dat betwijfelen.

Het verzet tegen de oorlogszuchtige politiek en de wapenwedloop moet de discussie aangaan over een reconversie van de wapenindustrie. Zo moet er een alternatieve job zijn voor alle arbeiders van FN-Herstal. Dat is mogelijk, vroeger produceerde FN ook moto’s, onderdelen voor trolleybussen,... De technologie die vandaag wordt benut om de wapenwedloop te versterken, kan mogelijk op andere terreinen worden ingezet om de belangen van de gemeenschap te dienen. Om dat mogelijk te maken, is een reconversie onder gemeenschapscontrole nodig.