dinsdag 5 mei 2009

Mensen-zonder-papieren voeren actie onder Antwerpse studenten

Enkele weken geleden bezetten de mensen zonder papieren de gebouwen van het ACV in Antwerpen. Vorige week zetten ze hun acties verder, want ze namen hun intrek in de gebouwen van de Universiteit van Antwerpen op de stadscampus. De UA zegt dat ze de mensen zonder papieren steunt in hun kritiek op het falende migratiebeleid van de afgelopen regeringen. De UA hoopt ook dat deze actie kan leiden tot een waardige en humane oplossing voor de mensen zonder papieren. Ze vindt dat de mensen zonder papieren een antwoord verdienen en zal daarom tot 7 juni 2009 de acties blijven ondersteunen. Deze week zitten de asielzoekers op KDG-zuid.

Het is opvallend dat niet concreet gesteld wordt hoe deze mensen geholpen moeten worden, en wat een humaan en waardig beleid juist is. De UA zal de acties ondersteunen tot 7 juni 2009, en wat daarna? Voor de mensen zonder papieren is dit allemaal onvoldoende. Ze stellen zich dan ook terecht vragen. Een humaan beleid; is dat in eerste klasse terug gevlogen worden naar je land van herkomst dat je hebt moeten verlaten om politieke of economische redenen? Of is dat een tijdelijke verblijfsvergunning en een onderbetaalde hondenjob? De meeste mensen zonder papieren komen meestal in de zwarte sector van onze economie terecht waar ze vele uren moeten werken zonder te kunnen genieten van de verworvenheden van de officieel werkende mensen. Geen pensioenuitbouw, geen ziekteverlof, geen rechten en geen syndicale vertegenwoordiging, enz…Dat zet meteen ook druk op de arbeidscondities en sociale rechten van andere werkenden.

Ruim de meerderheid van de asielzoekers zijn kinderen onder de 18 jaar die hier zijn opgegroeid, de taal spreken en de culturele gewoonten hebben overgenomen. Vele van hun ouders werken en wonen hier al meer dan 5 jaar en zijn ook goed geïntegreerd. Dat dus in tegenstelling tot één van de vele zeepbelargumenten van het Vlaams Belang dat allochtonen profiteurs en luierikken zijn.

Extreem-rechts hield reeds verschillende tegenacties. Nadat het Vlaams Belang in de gemeenteraad had gevraagd om alle mensen-zonder-papieren op de acties te laten arresteren, voerden de studenten van het VB actie. Ze bekogelden de mensen-zonder-papieren met rollen WC-papier terwijl ze slogans riepen als “Papieren? Wel, hier heb je ze”. Nadien volgden andere acties met onder meer een spandoek “Terug naar eigen land” en pamfletten die op een debat aan de UA werden gegooid over alle aanwezigen (inclusief onder meer de rector) waarbij het pamflet bestond uit een “enkel vliegticket” naar het land van oorsprong. De actievoerders werden administratief opgepakt, maar al snel terug vrijgelaten.

De NSV-acties werden in de Gazet van Antwerpen omschreven als acties die getuigen van een “gebrek aan beschaving en opvoeding.” De aanwezigheid van mensen-zonder-papieren leidt tot heel wat discussies onder studenten en personeel. De beslissing van de UA en andere hogescholen om zich uit te spreken tegen het actuele asielbeleid is positief, maar we zullen verder moeten gaan als we een oplossing willen aanbieden.

Het zijn de onmenselijke omstandigheden in de landen van herkomst die mensen doen vluchten. Niemand doet dit voor zijn of haar plezier. De onmenselijke omstandigheden worden veelal veroorzaakt door de plundertochten van multinationals die de natuurlijke rijkdommen leegroven zonder dat de lokale bevolking daar van kan genieten. Dat zagen we recent nog in een documentaire over Katange in Congo waar de mijnen worden uitgebaat door Westerse bedrijven, terwijl de armoede onder de lokale bevolking leidt tot oorlog, slavernij, armoede en honger. Dat is het concrete resultaat van de winstzucht van het imperialisme in de neokoloniale wereld. Als de Internationale Arbeidsorganisatie stelt dat er dit jaar wereldwijd 50 miljoen werklozen zullen bijkomen, betekent dit een verdere toename van de problemen in de neokoloniale wereld. De economische crisis zal de sociale tijdbom waarop we zitten verder doen tikken. Een systeem dat wereldwijd verantwoordelijk is voor 1,5 miljard mensen in extreme armoede, is een systeem dat zijn houdbaarheidsdatum heeft overschreden. Als we internationaal antwoorden willen bieden op de gevolgen van de rottigheid van dit systeem, dan zullen we een ander systeem naar voor moeten brengen: een socialistisch alternatief!

Andrej





Geen opmerkingen:

Een reactie posten